Ten zuiden van Vienne (30 km onder Lyon) kun je vanaf de snelweg op de rechteroever van de Rhône de eerste wijngaarden van Côte-Rôtie zien liggen. Dit herkomstgebied (276 ha in 2013) brengt uitsluitend rode wijnen voort op basis van minstens 80% syrah, en al dan niet geassembleerd met maximaal 20% viognier.

De 60 wijngaarden (en 73 geregistreerde plots) liggen verspreid over de gemeenten Saint-Cyr sur Rhône (AOP sinds 1966), Ampuis en Tupin-et-Semons (beide AOC sinds 1940). De steile hellingen (tot wel 60 graden!) op 180-325 meter hoogte vragen om ondersteuning van dubbele stokken  die het landschap karakteriseren. Het toegestane rendement is 40 hl/ha; het gemiddelde rendement in 2013 bedroeg 32 hl/ha.

Tot het beste terroir worden Grandes Places in het noorden, Côte-Brune en Côte-Blonde in het midden en Maison Rouge in het zuiden gerekend. Naarmate men zuidelijker gaat, wordt de granietbodem zachter, is minder voedingsrijk en losser van structuur. De ‘zuidelijke’ wijnen tonen zich daardoor meer fruitig en floraal en hebben, in tegenstelling tot de noordelijke Côte-Rôtie wijnen, doorgaans te milde tannine om écht mooi oud te worden.

De bewaarpotentie van een Côte-Rôtie varieert, afhankelijk dus o.a. van de ligging en het oogstjaar, tussen de 8-15 jaar. Een enkeling haalt de 20 jaar. Côte-Rôtie kenmerkt zich door geurassociaties van framboos, specerijen (peper), viooltjes, koffie en bos. Ze is in haar jeugd vaak al toegankelijk, hoewel de complexiteit toeneemt naarmate de wijn ouder wordt. Een goed ontwikkelde Côte-Rôtie biedt een enorme smaaksensatie en vormt in mijn ogen een interessant alternatief voor de dure Grand Crus uit Bordeaux en Bourgogne.