23 augustus stuurde Jeb Dunnuck (voorheen verantwoordelijk voor o.a. de Rhône bij Wine Advocate) de volgende tweet uit over de Zuid Rhône:
“2017 has turned out to be a brilliant vintage that, while not in the same league as 2010 or 2016, surpasses 2008, 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, and 2015. The defining features of the vintage are a cold spell in April that…”
Zijn enthousiasme over 2017 kan ik grotendeels plaatsen…Dit oogstjaar toont zich namelijk nu (op jonge leeftijd) al heel aangenaam. Dat het een beter jaar is dan bijvoorbeeld 2011, 2012, en 2014 gaat volgens mij niet op. 2011 heeft verrukkelijke frisse tonen. De grenache was weliswaar de ‘underdog’, maar in een traditionele blend met syrah en mourvèdre is dit een heerlijk en uiterst verteerbaar oogstjaar. In 2012 was het volume een probleem; de wijnen zijn echter goed in balans en hebben absoluut kelderpotentie. In 2014 was een strenge selectie cruciaal door een verstoord rijpingsproces. Wie dat offer heeft gemaakt, kan op een eveneens prima oogstjaar terugkijken, met meer body dan 2011 en 2012.
Wie mijn blog leest, weet dat ik qua Zuid Rhône niet gecharmeerd ben van 2009 en 2015. Door het hoge alcohol en gebrek aan zuren zijn de wijnen grof en onevenwichtig. Daarentegen is 2008 mijn all-time-favoriet. Nog altijd koester ik Saint Jean du Barroux La Pierre Noire 2008 en Gourt de Mautens rouge 2008, beiden op magnum!. Deze gebruikelijke krachtpatsers, gemaakt van extreem laag rendement (15-18 hl/ha), zijn in 2008 zo delicaat. Voor mij is dat oogstjaar ’the all time high’; een Zuid Rhône zoals we die met de opwarming van de aarde nog maar zelden zullen treffen.
P.S. Jeb moest in oogstjaar 2008 nog de honneurs aan Robert Parker overlaten, en die heeft het oogstjaar vrij snel doodgezwegen/schreven.