In grote delen van Europa is er gebrek aan water; de Rhônevallei is daarop geen uitzondering. Het grondwaterniveau is hier al jaren te laag en de natuur lijdt daar inmiddels zichtbaar onder. In de Noord Rhône is dit watertekort voor de wijnbouw minder nijpend vanwege het doorgaans meterslange wortelgestel van de druivenstokken. De situatie in de Zuid Rhône is echter zorgelijk. Toch uiten de meeste wijnboeren zich zeer positief over oogstjaar 2019, zowel in kwalitatieve als in kwantitatieve zin. Mogelijk omdat het dramatische 2018 hun nog vers in het geheugen ligt. Zeker, volume, concentratie en rijpheid zijn aanwezig. Doch het gebrek aan sap zegt mij dat 2019 weinig evenwichtige wijnen zal voortbrengen.
Even Bakke uit Ventoux legt uit dat 2019 een wijnmakers jaar is. “Zolang er niet te veel extractie uit de pulp wordt gehaald (pigéage dus minimaliseren of achterwege laten), lossen we de rest wel op. Met een gedoseerde houtlagering is het Ph- gehalte omlaag te brengen en de juiste klaring kan een eventuele droogheid verzachten.” Soortgelijke discussie had ik met Guillaume Gros uit de Luberon ten aanzien van zijn 2009 en mijn sceptische houding bleek terecht. Maar voor een goed oordeel over 2019 is het simpelweg nog te vroeg.
Jérôme Bressy van Gourt de Mautens en Philippe Gimel van Saint Jean du Barroux waren een van de laatste die tijdens ons bezoek medio oktober nog aan het oogsten waren. Dat bleek een goed besluit. We hebben immers zelf kunnen ervaren hoe de milde regenbuien de druivenstokken uit stresstoestand haalden en het fruit aan smaak won. In het geval van de grenache noir (een druif met dunne schil) hebben de heren behoorlijke risico’s genomen, doch bijkomende schade aan de druiven bleef gelukkig uit. Hun wijnen zullen zich absoluut onderscheiden van de rest. Wat we bij Philippe in de tank gefermenteerde cinsault (medio september geplukt) proefde, was zeer aangenaam. Over zijn La Source 2019 maak ik me dus geen zorgen.
2019 Is dus een wijnmakers jaar, met cruciale wijngaard- en kelderbesluiten die het verschil zullen maken. En dat is precies wat de (Europese) wijnbouw zo interessant maakt.